Η Αρπαχτή

Αρπαχτή: (ουσ.) το απρόσμενο, γρήγορο και ευκαιριακό κέρδος. Συναντάται σε πολλές μορφές.

Χαρακτηρίζεται από το σύντομο τέλος και το μεγάλο αναλογικά όφελος που επιφέρει. Όταν γίνεται αντιληπτό αυτό και από τις δύο πλευρές (του δότη και του δέκτη) βαίνουν όλα καλώς. 

Όμως το τέλος που έχει οριστεί από την αρχή της συμφωνίας πρέπει να τηρηθεί. Όχι σαν το πρωινό ξύπνημα που να αρνείσαι να βγεις έστω για 5 λεπτάκια ακόμα από τη ζεστασιά του παπλώματος και να παρατείνεις τη παραμονή σου σε αυτό. Κάθε φορά για λίγο ακόμα, κάθε φορά που σου δίνεται η ευκαιρία.

Η αρπαχτή λοιπόν παιδάκια μου είναι κάτι κακό! Όταν σας δίνεται η καραμέλα της αρπαχτής θα λέτε όχι στον κύριο που σας την προσφέρει και θα τρέχετε πίσω στο δρόμο των ονείρων σας και της καθημερινότητάς σας. Η αρπαχτή μπορεί να φαίνεται αθώα - ποιον έβλαψε άλλωστε μια καραμελίτσα? - είναι όμως κάλτσα διαόλου. Γιατί θα γλυκαθείς και θα θέλεις και άλλη καραμέλα. Όμως αυτή τη φορά θα είσαι εσύ αυτός που απλώνει το χέρι και μάλιστα για να ζητήσει. 

Έτσι όπως θα σου δημιουργηθεί η επιθυμία για μια ακόμα καραμέλα θα παρεκλείνεις από το δρόμο σου, από τους στόχους, τα θέλω σου και το πρόγραμμά σου. Ήξερες και πριν τη δοκιμάσεις πως υπάρχουν καραμέλες στον κόσμο, δεν ανακάλυψες ξαφνικά την Ατλαντίδα. Αλλά αυτή σίγουρα θα ναι διαφορετική από όλες όσες έχεις γευτεί. Ακόμα και έτσι, δεν παύει να είναι κάτι μικρό που σε γλυκαίνει και βλάπτει τα δόντια σου. Δεν είναι η καραμέλα αυτό που πραγματικά θες, μην χάνεις το χρόνο σου μαζί της. 

Όταν δίνεις το χρόνο σου σε πράγματα που δεν σε ενδιαφέρει το μέλλον τους χαραμίζεις τη ζωή σου. Αναλώνεσαι σε καταστάσεις περίπλοκες, που βαίνουν αρνητικά και αναρωτιέσαι τι έφταιξε, ενώ είχες αποφασίσει εξ' αρχής να μην δώσεις ιδιαίτερη σημασία. Και χάνεσαι. Βγαίνεις να προσπαθήσεις για κάτι που δεν ήθελες από την αρχή, αλλά όταν ΄το πράγμα έχει προχωρήσει και έχεις αφιερώσει χρόνο, έχει αποκτήσει αξία για σένα - όχι αυτό καθ' αυτό, ο χρόνος που διέθεσες. Και προσπαθώντας για αυτό που δεν ήθελες, ξεχνάς τι πραγματικά ήθελες. Και χάνεσαι. 

Για αυτό σας λέω παιδάκια μου, ο πειρασμός είναι μόνο η αρχή του κακού. Σας προτείνω δοκιμάστε και αφεθείτε σε αυτόν. Θολώστε το μυαλό σας και τη θέλησή σας, χάστε τον εαυτό σας. Και όταν μια ωραία πρωία βαρεθείτε με τα παιχνίδια του μυαλό σας και ξεκινήσετε να συνθέτετε τα κομμάτια σας ξεκινώντας από το απλό "Θέλω να κοιμηθώ και άλλο?". Τότε θα ξυπνήσετε μονομιάς.

Now or Never

Διάλεξε το ποτέ. 

Αν το δίλημμα είναι τώρα ή ποτέ, διάλεξε το ποτέ.
Μην το κάνεις ρε παιδί μου!

Τι βιαιότητα είναι αυτή? Ή τώρα ή ποτέ? Ποτέ λοιπόν!


" Ό,τι είναι να έρθει θα έρθει, αλλιώς θα προσπεράσει." Και όταν θα έρθει - επίτρεψέ μου να συμπληρώσω- θα το κάνει υπό τις κατάλληλες συνθήκες, έτσι ώστε αβίαστα να το επιλέξεις, να βρεθείς ήδη σε αυτό χωρίς να το 'χεις πάρει χαμπάρι.

Αν είναι να το κάνεις τώρα γιατί νομίζεις πως δεν θα δωθεί ξανά η ευκαιρία, τότε μην το κάνεις. Μην πέφτεις στη παγίδα "και αν αύριο πεθάνω". Δεν θα πεθάνεις αύριο! Εκτός και εάν είσαι ο μάγος σε κάποιο χωριό της Αφρικής ή συγγενής της Λίτσας Πατέρα και ξέρεις κάτι παραπάνω από τα μελλούμενα...

Ακόμα και αν είναι "να πεθάνεις αύριο", προτιμάς να κάνεις κάτι που δεν είσαι σίγουρος? Αν τίθεται δίλημμα σημαίνει ότι κάτι αρκετά μεγάλο μέσα σου διαφωνεί. Έχει λόγο που το κάνει. Αν επιλέξεις κάτι για το οποίο δεν είσαι έτοιμος, θα υποστείς συνέπειες που δεν έχεις φανταστεί. Και άντε άσε τις συνέπειες, αυτό που βιαστικά θα διαλέξεις δεν θα ταιριάζει καλά με το μέσα σου. Όσο καλό, όσο αρεστό και αν φαίνεται και αν είναι, εάν έχεις ενδοιασμούς σημαίνει ότι το συγκεκριμένο κομμάτι δεν θα ταιριάξει καλά με τη ψυχή και τη προσωπικότητά σου, δεν σου αρμόζει. Ακόμα και αν βγάλεις από τη σκέψη σου τους ενδοιασμούς και τις συνέπειες, το κομμάτι αυτό ακόμα δεν θα κάθεται καλά. Θα το απορρίψει ο οργανισμός σου, αν δεν προλάβει πρώτα να φύγει από μόνο του.

Αν αυτό σου ταιριάζει τότε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επανέλθει στη ζωή σου.

Μα σε παρακαλώ, ότι και να επιλέξεις, να μην ξεχάσεις γιατί το έκανες.

Ο μαλάκας της υπόθεσης

Βρέθηκα με τρεμάμενα πόδια να χω χάσει τη μιλιά μου. Βγαίνοντας από τη στοά στην άκρη της πλατείας σε είδα να της κρατάς το χέρι στο δρόμο και μου 'φυγε η ψυχή. Έμεινα άψυχη και ακίνητη. Βουβή, με κάτι αναφιλητά σαν μικρές κραυγές, προάγγελοι αυτού που θα ακολουθούσε μόλις έφτανα σπίτι. Τυχαία συνάντηση. Ένα κοφτό "γεια" που έμεινε αναπάντητο αφού χαμένος στον κόσμο σας ήσουνα. Πρόλαβες και για αυτό.
Αυτή χαμένη στο βλέμμα σου και συ να της χαμογελάς. Να περνάς από μπροστά μου μαζί της και να μην με προσέχεις καν. Να σου πιάνει το χέρι τη στιγμή ακριβώς που σ' αντικρύζω. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή! Εσύ στα μαύρα κλασικά να κουβαλάς την κιθάρα σου και κείνη ντυμένη στα ροζ. Το κοριτσάκι που θα γίνει η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά· της παρέδιδες μαθήματα γιατί δεν σκάμπαζε στα μαθηματικά. Απέδωσαν τα ιδιαίτερα!

Έμεινα ακίνητη, ακριβώς στη θέση μου. Μετά από λίγο, όταν είχατε απομακρυνθεί στην ευθεία μπήκα στο κόπο να επιβεβαιώσω το γεγονός. Την κρατούσες ακόμα. Την κρατούσες σφιχτά από το χέρι, σταυρωτά στο πιο κεντρικό σημείο. Να το δουν όλοι. Και το είδαμε.  Και σας ευχαριστούμε κύριε. Ευχαριστούμε πολύ για την ενημέρωση, θα μας έτρωγε το μαράζι τι σκατά κάνετε όταν δεν αφιερώνετε τον πολύτιμο χρόνο σας σε μας. Ευχαριστώ πολύ που επιτέλους ξεκαθάρισες τη θέση σου, όχι σε μένα, στην πόλη. 

Μέχρι εκεί που μας παίρνει..

"Να απλώνεις το χέρι σου μέχρι εκεί που σε παίρνει.."

Μέχρι εκεί που δίνεις από το περίσσεμα, γιατί μόνο από εκεί "κάνει" να δίνεις. Δεν γίνεται να δίνεις από το υστέρημα. Την τρύπα που θα ανοίξεις ποιος θα την καλύψει?
Μετά ζητάς, απαιτείς. Δεν είναι υγιές.

Μέχρι εκεί που σου επιτρέπουν,  γιατί αν αυτό που νιώθεις για τον άλλον είναι πολύ, ούτε θα το εκτιμήσει, ούτε θα το καλοδεχτεί. Αντίθετα μάλιστα που θα νιώσει το "πολύ" σου να τον πιέζει και να τον πνίγει.

Είναι λογικό, η ζυγαριά θα γέρνει, δεν θα 'ναι ισότιμη η σχέση.

Οπότε αν δεν θέλει άστο. Αν ο άλλος δεν θέλει, δεν γίνεται τίποτε. Όσο και να μοχθείς, όσο και να ματώνεις.
Να απλώνεις μέχρι εκεί που σε παίρνει.  Να ξεδιπλώνεις ένα ένα τα φύλλα, κι αν ο άλλος κολλήσει σε ένα, μη βιαστείς να ανοίξεις τα υπόλοιπα.

Αβίαστα να κινείσαι, όπως σου βγαίνει και μέχρι εκεί που νιώθεις ικανοποίηση.
Όσο το αεράκι φουσκώνει γλυκά τα πανιά και το κύμα χαϊδεύει την κουπαστή σου.
Μα αν ο άνεμος φουντώσει και σου αλλάξει την πορεία, βρεις τη θάλασσα φουρτουνιασμένη να μπουκάρει από παντού, να σε γεμίζει νερά, να πλημμυρίζει, και συ μονάχος, δεν θα μπορείς να κάνεις πολλά.
Όσο καλά και να ξες να κολυμπάς, όσο καλά και να καπετανεύεις, το ταξίδι το κάνουνε δυο μαζί. Δύο οδηγούν και δυο πηγαίνουν. Για αυτό ένας μόνος δεν μπορεί.

Θυμάμαι τις διακοπές με τον αδερφό μου. Είχαμε πάει σε μια καινούργια πόλη για 1η φορά οι δύο μαζί. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και ήθελα να γυρίσω όλη την πόλη και τα περίχωρα, αλλά αυτός προτιμούσε κάτι πιο ήρεμο, να περιοριστούμε στο κέντρο και να αράζουμε χαλαρά την περισσότερη ώρα. Επέμενα πολύ, ήθελα να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, να γεμίσουμε το πρόγραμμά μας, όμως αυτός δεν ήθελε. 
Τελικά αφού κατάλαβα πως δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη, συμβιβαστήκαμε και οι δυο με τη θέλησή του. Εγώ γιατί ήθελα εξ' αρχής κάτι άλλο, και αυτός γιατί ενώ σχεδίαζε κάτι ήρεμο και ανάλαφρο βρέθηκε να διεκδικεί κάτι που είχε ως δεδομένο.

 Ακόμα και αν κάνατε υπέροχο ταξίδι μαζί μέχρι ένα σημείο, εάν ο άλλος δεν θέλει να συνεχίσει δεν πας μόνος σου.  

"Μπορείς να τα καταφέρεις. Πιστεύω σε σένα. Σ΄αγαπώ."

 
«Μπορείς να τα καταφέρεις. Πιστεύω σε σένα. Σ' αγαπώ.»

  Όλα όσα χρειαζόμαστε.

  Όλες οι ψυχικές ανάγκες καλυμμένες: η επιδοκιμασία, η πίστη, η αγάπη.

  Αυτό το «μπορώ», που στο επιβεβαιώνει κάποιος, πόσο σημαντικό; Σου αναγνωρίζει ότι πέρασες εκείνους τους τυφώνες και εκείνες τις καταιγίδες και διέσχισες ολάκερες ερήμους. Δεν θα σταματήσεις τώρα. Μπορείς. Έχεις τις ικανότητες και τα εφόδια. Με υπομονή και επιμονή θα βρεις τον τρόπο να πετύχεις.

Επιμονή γιατί μπορεί στην αρχή να αποτύχεις. Αξίζει όμως να συνεχίσεις την προσπάθεια. Κάποιος πιστεύει σε σένα. Η πίστη φέρνει την ελπίδα, ελπίδα για κατάκτηση του στόχου. Επιμονή στο στόχο, πίστη και ελπίδα στον εαυτό σου.

Τέλος η αγάπη. Τονίζει ότι ακόμα και αν δεν προσπαθήσεις, ακόμα και αν αποτύχεις, αυτός ο άνθρωπος θα είναι εκεί. Άσχετα με το τι επιλέξεις, άσχετα με το τι θα συμβεί ό,τι και να γίνει θα το περάσετε μαζί.

Η απόφαση είναι δική σου. Τι επιλέγεις;