Δικό μου είναι, ό,τι θέλω το κάνω.
Το βάζω και φωτιά και το καίω.
Το πετσοκόβω και το χτυπάω.
Και όλοι εσείς που με χετε εκνευρίσει τελευταία, μαζί με τη ριμάδα την εξεταστική που μου θυμίζει ότι πρέπει να προσπαθήσω για κάτι που δεν με ενδιαφέρει.
Κάθομαι και ασχολούμαι με πράγματα που δεν μου ταιριάζουν, δεν με καλύπτουν και δεν κάθονται καλά πάνω μου, με αποτέλεσμα αντί να κοσμώ τον εαυτό μου πιο πολύ με σκατά να τον πασαλείβω και μετά μέσα στη λάσπη να κυλιέμαι γιορτάζοντας μια βλαμμένη νιότη παντοτινή.
Κάπως έτσι τρώω το χρόνο μου. Απασχολώ το μυαλό μου με ανούσια και ποταπά πράγματα,
.
.
.
Όχι δεν θα συνεχιστεί η πρόταση. Έτσι μισή θα την αφήσω.
Τι γιατί? Απλά μπορώ! (12ος)
Το τραγουδάκι βάλτο σε HD.
Ας πούμε κάτι καλό.
Έχετε δει ανθρώπους να φλερτάρουν?
Νομίζω είναι από τα πιο όμορφα φαινόμενα της φύσης.
Είναι πανέμορφο, καθώς γαργαλιούνται χωρίς να αγγίζονται,
και καθώς φιλιούνται έτσι αεράτα οι αύρες.
Λατρεύω να βλέπω ζευγαράκια,
που δεν είναι ακόμα ζευγαράκια,
να κάνουν αυτό το παιχνίδι, το φλερτ
και ενώ και οι δυο θέλουν
να παίζουν
και πάνω στην παιδικότητά τους
να αναπτύσσουν συναισθήματα και ερωτισμό.
Ό,τι πιο μαγικό είναι.
Κοιτάξτε το και θα με καταλάβετε!
Σε κάτι δρόμους απάνθρωπους των πόλεων
που ακόμα και αν κλαις κανείς δεν σου ρίχνει πάνω από ένα βλέμμα
και που μόνο αν κυκλοφορείς με πόδια γυμνά
ο κόσμος είναι ευγενικός
και σε αφήνει πεζή να περάσεις από τη διάβαση,
κάποιοι περπατούν χέρι χέρι
και παίζουν με τα δάχτυλα εκεί που τα χέρια σμίγουν
και κάποιοι άλλοι περπατάν χωριστά,
μα να αγκαλιαστούν θες, και το βλέπεις!
Και είναι υπέροχο.
Και κάποιοι άλλοι αποχαιρετιούνται.
Σε διασταυρώσεις, σε λιμάνια και σταθμούς.
Και φιλιούνται σαν να είναι η τελευταία φορά.
Και αγκαλιάζονται με πάθος.
Δίνουν υποσχέσεις καρδιάς.
Λένε μη φύγεις, ακόμα και αν δεν το λένε.
Κάποιοι στο δρόμο φλερτάρουν.
Κάποιοι άλλοι απλά κλείνονται σε σπίτια, κοιμούνται μαζί και κάνουν σεξ.
Και ξυπνούν και φεύγουν.
Κάποιοι όμως, γιορτάζουν μαζί το καλοκαίρι.
Και κάνουν μπάνιο μαζί, και λιάζονται σε παραλίες και κάθονται δυο δυο στις ξαπλώστρες
γιατί δεν χωράνε, μα και γιατί δεν θέλουν να χωριστούν.
Κάποια πράγματα
Κάποιοι άνθρωποι, περνάνε, μας κάνουν να τους αγαπήσουμε, στα γρήγορα.
Έτσι στα γρήγορα φεύγουν κιόλας.
Και για αυτό θυμώνω.
Γιατί ο φίλος μου όταν ήμουν ακόμα μικρή και έτρεχα με κοτσιδάκια, και ένα κόσμημα στο λαιμό, με κατάλαβε ότι φοβόμουν και με αγκάλιασε.
Με πήγε στα μέρη του, ταξίδια μαζί κάναμε.
Ήρθε, με πήρε και με γνώρισε στον κόσμο του όλο.
Και γω τα αγάπησα.
Έτσι γρήγορα.
Τόσο όμορφα πέρασα εκείνες τις ημέρες,
που πλέον όποιον είναι για λίγο να τον έχω, τον χαίρομαι 10 φορές παραπάνω.
Βλέπω ότι δεν θα κάτσει πολύ,
θα φύγει μετά και μπορεί να μην τον ξαναδώ,
οπότε είμαι ελεύθερη να του ανοιχτώ,
εφόσον το θέλει όλα να του δείξω,
γιατί ούτως ή άλλως αλλιώς δεν θα του έμεινα στο μυαλό.
Από τότε,
από τον αδερφό μου αυτόν τον φίλο
έχω αδυναμία στους νότιους.
Είναι ο αέρας του νοτιά, που ναι πάντα ζεστός.
Έτσι είναι όλοι.
Λίγο γκρινιάριδες στην αρχή.
Εκνευρισμένοι και μουτζούφλιδες,
σαν το Γιάννη που κάθε φορά που θέλει να μιλήσουμε ξεκινά με κάτι που τον ενόχλησε.
Πείσμα, εκνευρισμός, σπάσιμο νεύρων και μετά αγκαλιά.
Κάποιοι άνθρωποι συνεννοούνται με τα βλέμματα.
Έτσι και μεις αγάπη μου.
Με διαβάζεις και με το βλέμμα σου περνάς πάνω από τις λέξεις μου και με καταλαβαίνεις.
Σου κλείνω το μάτι και με πιάνεις, το μυστικό μας δεν μαρτυράς.
Σ' αγαπώ και το βλέπεις. Το νιώθεις.
Δεν θα μπορούσε αλλιώς, πίστεψε με. Αφού δεν αδιαφορώ σε νοιάζομαι.
"Να προσέχεις"
με χουν καταστρέψει τέτοιες λέξεις.
Να σαι καλά θα σου πω.
Και όταν θυμώνεις
-μην το κάνεις-
να ξες πως σκοτώνεις.
Το σκοτάδι μοιάζεις και τα τελετάμπις παραπάνω.
Και όταν χαμογελάς,
σαν καλοκαίρι είσαι,
ακόμα και όταν δεν σε βλέπω σ' αισθάνομαι.
Να γελάς με τη ψυχή σου όμως,
όχι με τους άλλους.
Και να προσέχεις.
Όχι, γιατί κάποιος σ' αγαπά και στο λέει γιατί σε νοιάζεται,
αλλά γιατί αν δεν το κάνεις δεν θα χαμογελάς συχνά.
Και να ερωτεύεσαι.
Αυτό πάντα.
Πάντα.
Μόνο έτσι θα βρεις, αυτά που ψάχνεις να βρεις.
Για αυτούς που ακούν ξένα
...για αυτούς άλλους
Και για τους άλλους τους κωφούς,
υπομονή.
Σε 4 μέρες έχει πανσέληνο.
Σε 3 καλοκαίρι.
Σε 2 μπανάκι.
Αύριο τελευταίο Σάββατο πριν την εξεταστική.
Και σήμερα γιορτή.
