Κυριακή, Οκτωβρίου 12, 2014

Δεν θέλω να με συγκρίνεις.

Συγκρίνεις λες και το ζύγι θα δείξει τι περισσότερο συμφέρει. Λες και έχεις δυο όμοια πράγματα να κατατάξεις σε σειρά. Βάζεις τρίτους στη σχέση μας και δεν τους θέλω.

Είναι ασέβεια.
Αρχικά δεν αντιλαμβάνεσαι τη μοναδικότητα της κάθε προσωπικότητας. Αυτοί κάνουν εκείνα, εγώ κάνω άλλα, και ποτέ τα "ίδια" δεν θα είναι ολόιδια. Αποδέξου ότι δεν μοιάζω με τίποτα από όσα έχεις δει. Όσα χρόνια και να περάσουν δεν θα με ξέρεις. Μέρα με τη μέρα αλλάζω, μεγαλώνω και εξελίσσομαι απρόβλεπτα. Ακόμα και όταν νομίζεις πως με έμαθες και στα καλούπια της συνηθισμένης μου συμπεριφοράς με βάλεις, εγώ θα δραπετεύσω.

Έπειτα η σύγκριση διαφθείρει την αγνότητα των πράξεών μου.
Μετά την πρώτη, μπαίνω άθελά μου σε ένα αγώνα δρόμου με τα φαντάσματα του μυαλού σου. Γιατί να με συγκρίνεις? Δεν σου αρέσω έτσι όπως είμαι? Δεν με νοιάζει να είμαι ούτε η καλύτερη φίλη, ούτε η πρώτη που θα σε κάνει να νιώσεις εκείνο το συναίσθημα, ούτε το καλύτερο παιδί.
Με νοιάζει αυτό που σου δίνω να το καταλαβαίνεις και να το εκτιμάς, ώστε να μου ανταποδίδεις για να μπορώ να συνεχίζω να ξεδιπλώνω το μέσα μου σε σένα.

Δεν θέλω να ανταγωνίζομαι κάτι στη σχέση μας. Δεν θα συγκρουστώ με κάτι για να σε κερδίσω. Αρχικά, θα ήταν αποκαρδιωτικό να βγω δεύτερη. Έπειτα η πρωτιά, ακόμα και αν κατακτηθεί, θέλει κόπο για να διατηρηθεί. Και δεν είμαι εδώ για να κοπιάζω να είμαι 1η στα μάτια σου.

Ό,τι ζήσαμε ζήσαμε, σταμάτα να με φέρνεις αντιμέτωπη με ζωντανούς και νεκρούς και να φθείρεις τη  σχέση μας.