Αυτός είναι σαν την ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο.
Αδύναμος στην αρχή, επειδή δεν είναι γνώριμος με πρόσωπα και καταστάσεις,
μα σαν περάσει ο καιρός και δέσουν οι πράξεις, η μια μετά την άλλη και χτιστεί η αρχή
τότε αρχίζει και δυναμώνει στεκούμενος σε γερά θεμέλια.
Και όσο περνά ο καιρός όλο και αψηλότερα κοιτά.
Και όλο και αψηλότερα πηγαίνει.
Σου δίνει δύναμη και πίστη. Σε ζεσταίνει όταν κρυώνεις, και σε σκεπάζει τα βράδια,
σε προσέχει.
Σε αγαπά και σε φροντίζει. Με απαλό χάδι πάντα.
Σαν σε διαφανές. Σαν σε αεράκι με μια ελαφριά μυρωδιά αντρικού αρώματος.
Αυτό είσαι. Ένα αεράκι με μια μυρωδιά αρώματος, αντρικού.
Κάτι που ανεμίζει τα μαλλιά και χαϊδεύει σχεδόν ανεπέστητα το λαιμό και το πρόσωπό μου, μου χαρίζει το χαμόγελό μου και με ηρεμεί με το άρωμά του, μα και όμορφα μ' αγγίζει.
Και σαν το κοιτώ δεν βλέπω τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα μπροστά μου για να δω, τίποτα για να ζήσω.
Μόνο τις αισθήσεις μου παρασύρεις και μετά χάνεσαι. Πράξη το όνειρο δεν κάνεις.
Φυσάς ίσα ίσα γλυκά και σιγανά τη φλόγα μου να φουντώσεις και μετά τη φωτιά μου αφήνεις να με καίει.
Μου μιλάς, στα λόγια σου να πιαστώ προσπαθώ, μα συνέχεια δεν δίνεις.
Με κοιτάς μα δεν μ' αγγίζεις, το φιλί σου που λησμονώ αιώνες μακριά φαντάζει.Δεν είσαι εδώ, χάνεσαι.
Ένα αεράκι είσαι.
Μα είσαι ζεστός σε νιώθω στο πετσί μου, την πανοπλία μου βγάζεις.
Με την καρδιά μου παίζεις, ένα αεράκι του Μαΐου.
